ارتباط میان مهارتهای خواندن و نگارش بر اساس نمونه های خلاصه نگاشت تحت شرایط سه تمرین گوناگون

امروزه زبان انگلیسی به شکلی کاملا بارز در سرتاسر جهان به نوعی به زبان آموزش عالی تبدیل شده است.وهمین باعث پیدایش رشته ای به نام eap یا " انگلیسی برای اهداف دانشگاهی " english for academic purposes گردیده است. از میان چهارمهارت عمده ی زبان، دو مهارت خوانش و نگارش را می توان جزء قدیمی ترین و ماندگارترین مهارت های تحصیلی در محیط های دانشگاهی به حساب آورد ، چه از جنبه فراگیری زبان آموزش و چه از جنبه تدریس آنها. ترکیب این دو مهارت نیز در محیط های دانشگاهی جزء روش های شناخته شده ای است که در چارچوب این روش از زبان آموزان خواسته می شود تا متنی را در محدوده ی زمانی خاصی مطالعه کرده و برای آن خلاصه ای را به رشته تحریر درآورند که به طور معمول در این خلاصه موضوعات اصلی و فرعی متن خوانده شده عنوان می شوند. به گفته بسیاری از پژوهشگران،پرورش مهارت خواندن و درک مطلب و رساندن آن به حد عالی یکی از دشوارترین امور در زمینه های پرورش مهارت های تحصیلی-دانشگاهی است. تا آنجا که به ترکیب کردن این مهارت در محیط های آموزشی زبان انگلیسی در ایران ارتباط دارد به نظر می رسد تحقیقات بسیار اندکی در این زمینه صورت گرفته است،به ویژه در سطح انجام پایان نامه دوره دکتری . به همین منظور، پس از برگزاری یک آزمون تافل جهت ایجاد همگونی بین آزمودنی ها،120 دانشجوی پسر و دختر رشته روان شناسی از دانشگاه شهید چمران اهواز انتخاب شده در چهار کلاس ساماندهی شدند:سه گروه آزمایشی و یک گروه گواه . در هر یک از سه گروه آزمایشی، بعد ازخواندن یک متن درک مطلب، تمرین زبانی خاصی((task مورد استفاده قرار گرفت و پس از انجام آن تمرین خاص،از دانشجویان خواسته شد که برای متن خوانده شده دو خلاصه بنویسند:یکی به انگلیسی و دیگری به فارسی . سپس عملکرد آزمودنی ها در چهار گروه (چه در خلاصه نویسی انگلیسی و چه در خلاصه نویسی فارسی) مورد ارزیابی و سپس مورد مقایسه قرار گرفت. پس از آن با استفاده از آمار توصیفی و بهره گیری از نرم افزار spss 16 آمارهای استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در پایان نتایج و دستاوردهای عملی این پژوهش برای کلاس های آموزش زبان دانشگاهی مورد اشاره قرار گرفت.